Uprzejmie informujemy, że Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego ustalił listę projektów zakwalifikowanych do finansowania  w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych” (pełna lista poniżej).

Wysokość środków przyznanych poszczególnym wnioskodawcom zostanie ogłoszona odrębnym komunikatem z uwagi na konieczność weryfikacji zachowania przez przedsiębiorców warunków kumulacji pomocy określonych w art. 3 ust. 2 i art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), tzn. całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 200 000 € w okresie trzech lat podatkowych.

Ponadto, informujemy, że termin wskazany w § 10 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 września 2018 r. w sprawie pomocy de minimis w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych” (Dz. U. poz. 1832 i 2198), w którym przedsiębiorca zobowiązany jest złożyć w urzędzie obsługującym ministra 3 egzemplarze umowy podpisanej przez upoważnione osoby, biegnie od dnia przekazania przez ministra informacji o wielkości przyznania pomocy. Informacja ta zostanie przekazana przedsiębiorcom za pośrednictwem systemu ZSUN/OSF. Podmiot, któremu zostało przyznane wsparcie w ramach programu jest zobowiązany zweryfikować dane dot. pomocy de minimis udzielonej mu łącznie w bieżącym roku podatkowym i dwóch poprzedzających go latach, wskazując w ww. umowie kwotę przyznaną przez Ministra lub kwotę niższą, tak by warunek nieprzekroczenia kwoty 200 000 € w ww. trzech latach podatkowych, został zachowany.

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego udostępnia dla Wnioskodawców „Wykaz jednostek oraz zadań z zakresu działalności upowszechniającej naukę, które zostały zakwalifikowane do finansowania ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego  w 2019 roku.

Jednocześnie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przypomina, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy Wnioskodawca składa po otrzymaniu decyzji administracyjnej, w terminie określonym w ww. decyzji.

1. Jednostki, które w 2018 roku wydatkowały środki dotacji na utrzymanie potencjału badawczego i młodych naukowców są zobowiązane do złożenia raportu rocznego w systemie ZSUN/OSF.
   ……………….
2. Niewykorzystane w 2018 roku środki dotacji na utrzymanie potencjału badawczego i młodych naukowców w roku 2019 stają się subwencją.
   ……………………
3. Jednostki, które wydatkowały w 2018 roku środki dotacji na restrukturyzację jednostek naukowych, utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego w jednostce naukowej, utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego z zakresu infrastruktury informatycznej nauki w jednostce naukowej lub w uczelni, działalności jednostek naukowych lub uczelni związanej z zapewnieniem dostępu do informacji naukowej, w szczególności do systemów udostępniających informacje o wynikach badań naukowych, publikacjach i monografiach, w tym do Wirtualnej Biblioteki Nauki są zobowiązane do złożenia raportu rocznego w systemie ZSUN/OSF w terminie do dnia 31 marca 2019 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2019 (Dz. U. z 2018 r. poz. 2435), zwanej dalej „ustawą okołobudżetową”. Zgodnie z art. 24 pkt 1 ww. ustawy wyłączenie, o którym mowa w art. 316 ust. 1  ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1669), zwane dalej „Przepisami wprowadzającymi”, nie obejmuje środków finansowych przyznanych na finansowanie działalności statutowej w zakresie:

1. kosztów restrukturyzacji jednostek naukowych,
2. utrzymania specjalnego urządzenia badawczego w jednostce naukowej,
3. utrzymania specjalnego urządzenia badawczego z zakresu infrastruktury informatycznej nauki w jednostce naukowej lub w uczelni,
4. działalności jednostek naukowych lub uczelni związanej z zapewnieniem dostępu do informacji naukowej, w szczególności do systemów udostępniających informacje o wynikach badań naukowych, publikacjach i monografiach, w tym do Wirtualnej Biblioteki Nauki.

Zatem z wykorzystania tych środków finansowych należy złożyć raport na zasadach dotychczasowych zgodnie z § 13  rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 11 września 2015 r. w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego, specjalnego urządzenia badawczego z zakresu infrastruktury informatycznej nauki, zapewnienia dostępu do informacji naukowej, w tym do Wirtualnej Biblioteki Nauki, oraz na pokrycie kosztów restrukturyzacji jednostek naukowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1462).
Zgodnie z art. 24 pkt 2 ustawy okołobudżetowej,  art. 316 ust. 2  Przepisów wprowadzających stosuje się wyłącznie w odniesieniu do środków przyznanych na:

1. utrzymanie potencjału badawczego jednostki naukowej,
2. działalność podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni, jednostek naukowych Polskiej Akademii Nauk, instytutów badawczych i międzynarodowych instytutów naukowych polegającą na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich, finansowanych w wewnętrznym trybie konkursowym – i niewydatkowanych do dnia 31 grudnia 2018 r.

Przepis ten ma zastosowanie do ww. dotacji przyznanych w 2018 r. oraz przyznanych w 2017 r. i przeniesionych na 2018 r.
Środki te stają się subwencją i stosuje się do nich przepis art. 407 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, 2024 i 2245).

Środki wydatkowane do dnia 31 grudnia 2018 r. powinny być rozliczone zgodnie z § 13  rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 11 września 2015 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości dotacji i rozliczania środków finansowych na utrzymanie potencjału badawczego oraz na badania naukowe lub prace rozwojowe oraz zadania z nimi związane, służące rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich (Dz. U. z 2015 r. poz. 1443 oraz z 2017 r. poz. 1495). W myśl tego przepisu jednostka naukowa, której przyznano środki finansowe na utrzymanie potencjału badawczego lub na działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich, składa raport roczny z ich wykorzystania.

Uprzejmie informujemy, że zakończył się proces oceny przez Zespół doradczy wniosków złożonych w konkursie w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych”. Wyniki oceny dokonanej przez Zespół są obecnie udostępniane wnioskodawcom w systemie ZSUN/OSF. Zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 września 2018 r. w sprawie pomocy de minimis w ramach programu „Wsparcie dla czasopism naukowych”(Dz.U. poz. 1832, 2198) przedsiębiorca niezadowolony z wyników oceny, może złożyć, w terminie 7 dni od dnia przekazania informacji o jej wynikach, umotywowane zastrzeżenia do tych wyników. Zastrzeżenia składa się za pośrednictwem systemu.

Równocześnie informujemy, że liczba projektów pozytywnie ocenionych przez Zespół jest większa niż liczba wniosków, które mogą zostać objęte finansowaniem. W związku z powyższym, Zespół rekomendował objęcie finansowaniem wniosków, które uzyskały:

• w dziedzinie nauk humanistycznych – 75 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych – 75 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu – 70 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk rolniczych – 59 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk społecznych – 75 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych – 59 pkt i więcej,
• w dziedzinie nauk teologicznych – 70 pkt i więcej.

Źródło: https://www.gov.pl/web/nauka/komunikat-w-sprawie-wynikow-oceny-przez-zespol-doradczy-wnioskow-zlozonych-w-konkursie-w-ramach-programu-wsparcie-dla-czasopism-naukowych

Zagadnienia związane z Konstytucją dla Nauki zostały w nim podzielone na osiem obszarów tematycznych:

• Ustrój uczelni i sprawy organizacyjne
• Sprawy pracownicze
• Procedury awansu naukowego
• Szkoły doktorskie i sprawy doktorantów
• Sprawy studenckie, stypendia i kredyty studenckie
• Prowadzenie studiów i innych form kształcenia
• Finansowanie uczelni
• Nadzór nad uczelniami.

Wierzymy, że takie uporządkowanie treści znacznie ułatwi poruszanie się wśród nowych regulacji, a tym samym przyczyni się do szybszego i łatwiejszego wdrożenia przepisów w Państwa jednostkach. Mamy także nadzieję, że nasz Przewodnik znacząco ułatwi Państwu przejście przez okres transformacji i pozwoli jednocześnie na maksymalne wykorzystanie możliwości, jakie płyną z nowych przepisów.

Podręcznik wydany jest jedynie w formie elektronicznej, dzięki czemu mogliśmy zamieścić w nim hiperłącza odsyłające do konkretnych artykułów ustawy i umożliwić szybkie wyszukiwanie po słowach kluczach. Na końcu znajduje się informacja dotycząca posiadanej przez Państwa wersji podręcznika. Najaktualniejsza wersja będzie zawsze zamieszczana na stronie www.konstytucjadlanauki.gov.pl

Wiosną br. ukaże się druga część przewodnika, kompleksowo ujmująca kwestie związane z ewaluacją.

Resort nauki przygotował program wsparcia dla uczelni wcielających w życie Konstytucję dla Nauki. We wrześniu 2018 r. rozpoczęły się cykliczne spotkania informacyjne dotyczące poszczególnych aspektów ustawy, przeznaczone dla przedstawicieli uczelni oraz świata nauki. Podczas każdego z dwudniowych spotkań uczestnicy zapoznają się z interpretacją przepisów przedstawianą przez ekspertów MNiSW oraz wymieniają doświadczeniami z wdrażania reformy. Latem ubiegłego roku uruchomiony został również tzw. help desk, w ramach którego można uzyskać odpowiedzi na pytania dotyczące stosowania nowego prawa. Na stronie KDN można znaleźć odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące ustawy, w ubiegłym roku stworzyliśmy przekrojową broszurę (syntetyczną informację o najważniejszych zmianach wprowadzanych ustawą), a teraz publikujemy „Przewodnik po reformie szkolnictwa wyższego i nauki”, czyli szczegółowe omówienie poszczególnych działów ustawy. Ta kompleksowa publikacja wesprze codzienną pracę administracji uczelni oraz będzie stanowiła swoiste vademecum dla studentów, doktorantów i wykładowców.

– W pracach nad rozporządzeniem dotyczącym kosztochłonności uwzględniliśmy ogromną większość uwag, które otrzymaliśmy ze środowiska akademickiego. Współczynnik kosztochłonności przybierać będzie wartości od 1 do 4 – powiedział w rozmowie z PAP wiceminister nauki Sebastian Skuza.

Postulat środowiska spełniony – skala od 1 do 4

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego wzięło pod uwagę głosy środowiska naukowego pojawiające się w trakcie konsultacji publicznych, mówiące o zmniejszeniu skali kosztochłonności.

W poprzednim projekcie przekazanym do konsultacji pod koniec listopada ubiegłego roku rozpiętość skali wynosiła od 1 do 6. Jej zwiększenie również wynikało z postulatów naukowców. Środowisko akademickie argumentowało wówczas, że dotychczasowe zróżnicowanie wartości wskaźników nie pozwalało na rzeczywiste odzwierciedlenie ponoszonych kosztów (wartość wskaźników kosztochłonności określona dla poszczególnych dziedzin wynosiła od 1 do 3. Nauki z obszaru nauk humanistycznych i społecznych osiągały wskaźnik od 1 do 1,5).

Jednak w toku dalszych konsultacji przedstawiciele świata nauki doszli do wniosku, że propozycja przedstawiona przez MNiSW jest za daleko idąca. Dlatego też w finalnym rozporządzeniu zakres ten został ustalony na poziomie od 1 do 4.

Mniejsza dysproporcja między humanistyką a naukami ścisłymi

Zmniejszenie skali kosztochłonności do poziomu od 1 do 4 spowodowało również relatywne zwiększenie wartości kosztochłonności w naukach humanistycznych. Mniejsza rozpiętość współczynników oznacza podniesienie znaczenia badań naukowych i dydaktyki, które początkowo w projekcie były traktowane jako mniej kosztochłonne. Dzięki temu zmniejszy się różnice we wskaźnikach kosztochłonności pomiędzy naukami humanistycznymi a inżynieryjno-technicznymi oraz ścisłymi i przyrodniczymi, o co od samego początku zabiegali humaniści.

Humanistyka ze zwiększonymi współczynnikami prowadzenia działalności naukowej

Resort nauki uwzględnił również argumentację przedstawioną przez część środowiska akademickiego dotyczącą zaproponowanych w projekcie rozporządzenia wartości kształcenia i działalności naukowej w dyscyplinach humanistycznych. I tak na przykład wskaźniki w archeologii wynoszą obecnie 2,5 (poprzednio po uwzględnieniu zmiany skali wskaźnik wyniósłby – 1,9*, a w przypadku historii – 1,5 (poprzednio – 1,0).

*Wskutek zmiany skali z 1-6 do 1-4 musieliśmy również dokonać zmian w wartościach współczynników. W projekcie rozporządzenia ws. kosztochłonności archeologia otrzymała współczynnik kosztochłonności badań naukowych na poziomie 2,5. Po dostosowaniu do nowej skali współczynnik ten wyniósłby 1,9. Dlatego też współczynnik na poziomie 2,5 w nowej, spłaszczonej skali (1-4) oznacza realny wzrost nakładów na badania w archeologii.

Resort nauki uwzględnił także argumenty środowiska, mówiące o konieczności podwyższenia wartości współczynnika kosztochłonności działalności naukowej w przypadku:

• geografii przestrzennej – do 2 (poprzednio po uwzględnieniu zmiany skali wskaźnik wyniósłby – 1,6*),
• inżynierii biomedycznej – do 4 (poprzednio – 2,8),
• inżynierii środowiska, górnictwa i energetyki – do 4 (poprzednio – 3,1),
• weterynarii – do 3,5 (poprzednio – 2,8),
• zootechniki i rybactwa – do 3,5 (poprzednio – 2,8).

Kosztochłonność w pigułce – co się zmienia?

Dzięki Konstytucji dla Nauki do akademickich uczelni publicznych popłynie jeden strumień pieniędzy – subwencja. Do tej pory uczelnie otrzymywały znaczną liczbę dotacji, które mogły wydawać na konkretny cel, co jednak utrudniało efektywne zarządzanie. Teraz uczelnie będą miały elastyczność w decydowaniu, jaką część środków przeznaczyć na rozwój potencjału badawczego, a jaką na dydaktykę. Jednym ze składników naliczania subwencji jest właśnie wskaźnik dotyczący kosztochłonności kształcenia i badań naukowych. Nie jest on jednak składnikiem najważniejszym.

Pieniądze dla uczelni. Od czego zależy subwencja [ROZPORZĄDZENIE]

Kosztochłonność dydaktyki jest wykorzystywana do wyliczenia kosztów prowadzenia studiów na konkretnych kierunkach, a kosztochłonność prowadzenia badań – do podziału środków na utrzymanie i rozwój potencjału badawczego. Co zatem się zmieniło wraz z Konstytucją dla Nauki? Przede wszystkim to, że po raz pierwszy przy ustalaniu kosztochłonności wzięto pod uwagę rzeczywiste wydatki, jakie ponoszą uczelnie i instytuty.

Realne wydatki uczelni i instytutów jako podstawa rozporządzenia

Przeliczenie współczynników kosztochłonności zostało pierwszy raz oparte o tzw. evidence based policy. Przeprowadzono analizy ekonometryczne wynikające z rzeczywistych wydatków na dydaktykę i badania, jakie ponoszą uczelnie i instytuty. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego dysponowało danymi z ponad 90 procent jednostek w kraju i na tej podstawie przygotowano współczynniki kosztochłonności.

Kosztochłonność to tylko jeden z elementów branych pod uwagę przy obliczaniu subwencji

Zmiana sposobu finansowania uczelni i instytutów, a także odmienne niż dotychczas traktowanie doktorantów (jako badaczy, a nie jako studentów) spowodowały, że współczynniki kosztochłonności straciły na swoim dotychczasowym znaczeniu. Szczególnie te dotyczące prowadzenia badań naukowych. To  dobra wiadomość dla humanistów, ponieważ koszty prowadzenia badań w ich przypadków zawsze były o wiele niższe niż w przypadku choćby nauk ścisłych.

Zgodnie ze starymi zasadami środki na badania naukowe, które otrzymywały uczelnie (wydziały) oraz instytuty, były zależne w 100 procentach od liczby zatrudnionej kadry, współczynników kosztochłonności oraz kategorii naukowej. Teraz kosztochłonność działalności naukowej będzie odpowiadać jedynie za:

• 12,5 proc. środków w przypadku uczelni,
• 37,5 proc. środków w przypadku instytutów.

W związku z tym, że koszty prowadzenia badań w obszarze nauk humanistycznych i społecznych są zwykle niskie, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego postanowiło zmniejszyć znaczenie kosztochłonności i przy obliczaniu subwencji brać pod uwagę również inne wskaźniki. Będą to między innymi: ilość środków, jakie uczelnie przeznaczają na B+R, liczba studentów, liczba projektów badawczych realizowanych przez uczelnie, umiędzynarodowienie uczelni, a także kadra zatrudniana przez uczelnię.

Czemu służy wykaz wydawnictw?

• Docenienie roli monografii w naukach humanistycznych i społecznych

Przedstawiciele nauk humanistycznych, społecznych i teologicznych od lat domagali się podniesienia w procesie ewaluacji rangi monografii naukowych. W ramach rozporządzenia o ewaluacji, które zostanie opublikowane w najbliższych tygodniach, liczba punktów za monografie zostanie zdecydowanie podniesiona: z 25 do 80 punktów, a w przypadku monografii humanistycznych, społecznych i teologicznych opublikowanych w wąskiej grupie 36 najważniejszych wydawnictw światowych – do 300 punktów (oraz do 200 punktów w przypadku pozostałych dziedzin).

Przywracając monografii naukowej należną jej rangę głównego kanału komunikacji treści naukowych w obrębie wspomnianych trzech dziedzin nauki, trzeba równocześnie wyeliminować – lub co najmniej znacząco ograniczyć – zjawisko przedstawiania do ewaluacji monografii o niskiej wartości naukowej lub wręcz publikacji pseudonaukowych. Temu celowi służy wykaz wydawnictw.

• Instrument znany na świecie

Wykaz wydawnictw monografii naukowych jest nowym instrumentem prowadzenia polityki naukowej przez państwo polskie. Jest to instrument stosowany w świecie nauki. Spośród państw Unii Europejskiej podobne rozwiązania w swoich systemach oceny jakości działalności naukowej wprowadziły już Hiszpania (SPI Scholarly Publishers Indicators), Finlandia (Publication Forum) i Norwegia (Norwegian Register for Scientific Journals, Series and Publishers).

• Wydawnictwa etyczne i z procedurą recenzowania

Wprowadzenie wykazu wydawnictw monografii naukowych do polskiego systemu ewaluacji nauki ma na celu usunięcie z przestrzeni komunikacji naukowej wydawnictw nierzetelnych, które często deklarują możliwość opublikowania dowolnego dostarczonego im materiału jako monografii naukowej. Wolą środowiska naukowego – wyraźnie zaakcentowaną na konferencji z cyklu Narodowego Kongresu Nauki w Poznaniu w lutym 2017 r. – jest, aby w przestrzeni komunikacji osiągnięć polskich naukowców funkcjonowały jedynie takie wydawnictwa, które stosują podstawowe zasady etyki publikacyjnej oraz posiadają ustaloną procedurę recenzowania proponowanych im tekstów naukowych. To właśnie te dwa minimalne wymogi zostały wskazane jako jedyne wytyczne dla wydawnictw, które chciałyby znaleźć się w wykazie MNiSW.

• Przede wszystkim wydawnictwa polskie

Wykaz objęty niniejszym komunikatem obejmuje 536 pozycji. Znaczącą większość spośród nich stanowią wydawnictwa polskie. Warto zaznaczyć, że jest to pierwsza wersja wykazu. Będzie on mógł być uzupełniany przez Komisję Ewaluacji Nauki jeszcze przed przypadającą na rok 2021 ewaluacją.

• Co z monografiami w wydawnictwach spoza wykazu?

Samo wprowadzenie wykazu wydawnictw nie ujmuje cech naukowości tym monografiom, które zostaną wydane w wydawnictwach znajdujących się poza wykazem. Takie monografie również będą mogły zostać zgłoszone jako osiągnięcia naukowe na potrzeby ewaluacji i za każdą z nich będzie przyznawane 20 pkt. Co więcej, poddający się ewaluacji ośrodek naukowy będzie też mógł zgłaszać takie monografie do oceny eksperckiej, dokonywanej przez Komisję Ewaluacji Nauki. Jeżeli dana monografia zyska aprobatę KEN, wówczas na potrzeby ewaluacji będzie jej przyznawane 80 punktów (czyli dokładnie tyle samo, ile zostałoby jej przyznane w sytuacji, gdyby została ona opublikowana w wydawnictwie z wykazu MNiSW).

Jak sporządzono wykaz?

Propozycja pierwszego wykazu wydawnictw monografii naukowych została przygotowana przez zespół doradczy ministra składający się z 15 ekspertów – przedstawicieli świata nauki, biegłych w kwestiach bibliometrii i badań nad światowymi trendami w zakresie kanałów komunikacji naukowej. W gronie tym znaleźli się naukowcy związani z tak różnorodnymi ośrodkami naukowymi jak m.in.: Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny, Instytut Technologii Eksploatacji – PIB z Radomia, Instytut Sztuki PAN. Zespół doradczy ministra dokonał oceny eksperckiej, wykorzystując następujące źródła danych:

• zestawienie  zaakceptowanych przez ewaluatorów Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych zgłoszeń odnoszących się do wszystkich publikacji książkowych z lat 2013–2016,
• zestawienie publikacji z lat 2013–2016 zaklasyfikowanych przez Bibliotekę Narodową jako książki naukowe,
• wspominane powyżej trzy zestawienia wydawnictw indeksowanych na zagranicznych listach wydawnictw, tj. SPI Scholarly Publishers Indicators (Hiszpania), Norwegian Register for Scientific Journals, Series and Publishers (Norwegia), Publication Forum (Finlandia),
• dwa zestawienia wydawnictw  indeksowanych w międzynarodowych bazach bibliograficzno-bibliometrycznych: Book Citation Index (część Web of Science Core Collection) oraz Scopus.

Dla wyłonionych w ten sposób wydawnictw (w przypadku wydawnictw zagranicznych uwzględniono te, w których w minionych latach ukazały się prace polskich autorów) zespół dokonał dodatkowej oceny i w jej wyniku wskazał 36 wydawnictw o bezsprzecznie światowej renomie, które spełniają warunki określone w § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 7 listopada 2018 r. w sprawie sporządzania wykazów wydawnictw monografii naukowych oraz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych:

• publikują recenzowane monografie naukowe wnoszące istotny wkład w rozwój światowej nauki,
• prowadzą politykę wydawniczą przyczyniającą się do upowszechniania monografii naukowych w skali światowej,
• są uznawane za wiodące przez środowisko naukowe, z uwzględnieniem pozycji zajmowanej w wykazach klasyfikujących wydawnictwa,
• stosują jednolite standardy kwalifikowania monografii naukowych do publikacji, nieuzależnione od wniesienia opłaty za publikację monografii i wysokości tej opłaty.

Wykaz wydawnictw monografii naukowych, ogłoszony komunikatem z dnia 18 stycznia 2019 r., został sporządzony przez ministra na podstawie projektu przedstawionego przez zespół.

Wykaz będzie uzupełniany

Ogłoszony wykaz jest, jak wspomniano, dopiero pierwszą formą sklasyfikowania wydawnictw na potrzeby ewaluacji jakości działalności naukowej. Wydawnictwa, które nie znalazły się w wykazie obecnie ogłoszonym, będą mogły złożyć wnioski o uwzględnienie ich w wykazie. Oceny wniosków dokona Komisja Ewaluacji Nauki, której pierwsza kadencja rozpocznie się 1 marca 2019 r. Szczegółowe informacje dotyczące zakresu i formy danych przedstawianych we wniosku oraz procedury aplikowania wydawnictw o ocenę KEN w celu umieszczenia ich w wykazie, zostaną ogłoszone odrębnym komunikatem, po ich opracowaniu przez Komisję.

Sporządzenie wykazu wydawnictw stosujących się do przyjętych na całym świecie zasad etyki publikacyjnej jest ważnym krokiem w kierunku podnoszenia jakości polskiej nauki.